تلخ شدم.
مورف شدم تو قالب این دختری که حتی تو چشمای کسی که دلش براش پر می کشه، بیشتر از چند ثانیه نگاه نمی کنه. که همه چیز رو گذرا می بینه. به دکتر دیویس می گفتم دیشب، که آدم ها حریص اند، و زیاده خواه و تنوع طلب؛ که سیری نداره پیشرفت و جلوروی هاشون. گفتم دلم یکی رو می خواد که بهم دلیل بده برای موندن، قانعم کنه به خواستن همین چیزی که هست و بهش رسیدم، که بقیه خواستن ها رو از رابطه بگیریم، نه از دنیا.
تلخ شدم و این آدمی که هستم برام غریبه است بیشتر روزها.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر