از محبت خارها گل می‌شود

اولین باری که حس کردم به نظرش زیبام، هالووین امسال بود.

وقتی منو تو لباس فرشته سیاه دید،

اونقدر آروم و با طمأنینه گفت wow، که گونه‌هام سرخ شد...

شب ولنتاین، وقتی لیمان رو برده بود بیرون

همون لباس رو پوشیدم دوباره.

چشماش پر از لبخند شد و دوست داشتن

منو نشوند لب تخت و زانو زد جلوم

گفت: سه ساله که هر سال، تو این شب،

به این فکر می‌کردم که تو کجایی و چه می‌کنی؛

و این که کاش پیش من بودی.

از روی شیطنت پرسیدم: اگر بودم چکار می‌کردی؟

گفت: دوستت می‌داشتم. 

...

در نهی گریه‌های از سر خشم

بزرگترین و سنگین‌ترین صحبت کاری‌ام برای حل یک معضل شخصی را نتوانستم روبرو و یا حتی تلفنی انجام دهم و دست آخر صفحه جدیدی برای ایمیل باز کردم و حرف‌هایم را نوشتم. حالا که فکر می‌کنم می‌بینم چرایش شاید این باشد که پشت نامه نوشتن می‌شود گریه کرد، از سر خشم و استیصال، و من بیزارم از گریه‌ی از سر خشم وقتی با کسی حرف می‌زنم. یک حس ناخوشایندی دارد وقتی از چیزی سنگین حرف می‌زنم و اشکهایم پایین می‌چکند بی آنکه کنترلی رویشان داشته باشم.