وقتی تو ذهنت یه موقعیت رو بارها تصور کردی،
با یه آدم خاص،
و از خوشی اون تصور، همه جون‌ات سرشار شده.
وقتی اون موقعیت در عالم واقعیت پیش میاد،
با همون آدم خاص،
و می‌بینی که اون همه خوشی‌ای که تصور کردی،
کمتر از یک صدم اون چیزیه که در حقیقت اتفاق افتاده.
اون یک‌شنبه، اون آدم، اون حال رو می‌خوام.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر