جمعه، فروردین ۰۸، ۱۳۹۳

آدم نماندنی که منم

چه بی‌چراغ و به ناروا،
راه بر عبور علاقه می‌بندند.

همین را نوشته‌ام،
توی آن وبلاگ قبلی، 
حوالی سالهای هشتاد و دو.

حالا، 
بی‌چراغ و به ناروا،
راه بر عبور علاقه می‌بندم.

تف به شرافتت روزگار،
چه کردی با من؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر