چطور است که غریبه‌ای،
به چشم بر هم زدنی،
آنقدر که یک رقص نیمه جان طول بکشد،
می‌فهمد که تن‌ات چه می‌خواهد:
چقدر وحشی، چقدر ملایم،
چقدر کند، چقدر سریع،
چقدر مطیع، چقدر طلبکار.
چطور است این؟!
اینقدر غریزی و حیوانیم و این همه مدعی مانده‌ایم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر