سر کلاس درس، همکلاسی عراقیام گفت که یک رستوران ایرانی-لبنانی تازه باز شده.
گفتم که رفتهام، و غذایش را دوست داشتهام.
پرسید که باقلوا هم دارد؟ و جواب مثبتام را شنید و لبخند زد.
همکلاسی عراقیام باقلوا دوست دارد.
استاد ترک کلاس شنید باقلوا و پرسید کجا؟
استاد ترک هم باقلوا را دوست دارد.
باقلوا خوب است، چون آدم را یاد خانهاش میاندازد.
باقلوا خوب نیست، چون آدم را یاد خانهاش میاندازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر